«Αυτή η επίθεση απευθύνεται σε όλες τις διαδικασίες οικοδόμησης αυτονομίας, όπου κοινότητες και οργανώσεις στην Οαχάκα προσπαθούν να χτίσουν έναν τρόπο ζωής απαλαγμένο από την κρατική εξουσία και όλα τα πολιτικά κόμματα»
Ανακοίνωση της VOCAL
Το μεσημέρι της 27ης Απριλίου το καραβάνι αλληλεγγύης στην αποκλεισμένη από παραστρατιωτικούς κοινότητα Σαν Χουάν Κοπάλα στην πολιτεία της Οαχάκα στο Μεξικό έπεσε σε ενέδρα παραστρατιωτικών. Στο καραβάνι συμμετείχαν άτομα από την Λαϊκή συνέλευση των λαών της Οαχάκα (APPO), την ελευθεριακή-αντιεξουσιαστική δικτύωση VOCAL, την οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων CACTUS, την ιθαγενική οργάνωση MULTI, το συνδικάτο των δασκάλων, δημοσιογράφοι του περιοδικού Contralinea, καθώς και διεθνείς παρατηρητές ανθρωπίνων δικαιωμάτων από την Φινλανδία, το Βέλγιο, την Ιταλία και τη Γερμανία. Το καραβάνι ξεκίνησε όπως είχε ανακοινωθεί το πρωϊ της 27ης απριλίου με σκοπό να σπάσει τον αποκλεισμό της κοινότητας Σαν Χουάν Κοπάλα που είχε προκληθεί από επιθέσεις παραστρατιωτικών και την κρατική καταστολή ενάντια στο χτίσιμο της αυτονομίας που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Όταν το καραβάνι βρισκόταν κοντά σε γειτονικό χωρίο στη Σαν Χουάν Κοπάλα συνάντησε δρόμο μπλοκαρισμένο με πέτρες και ξεκίνησε ένοπλη επίθεση από περίπου 15 παραστρατιωτικούς που κατέληξε σε δύο νεκρούς από σφαίρες και αρκετούς τραυματίες. Κατά την επίθεση κάποιοι σύντροφοι και συντρόφισσες κατάφεραν να διαφύγουν στο βουνό όπου η τύχη τους αγνοούταν για κάποιες μέρες, ενώ οι παραστρατιωτικοί εξαπέλυσαν απειλές για την ζωή και άλλων συντρόφων. Στον τόπο της επίθεσης έφτασε ένα ασθενοφόρο για να παραλάβει τους τραυματίες το οποίο δέχτηκε και αυτό επίθεση με σφαίρες.
Οι νεκροί της επίθεσης είναι η Bety Cariño Trujillo από το Μεξικό και ο Jyri Jaakkola από τη Φινλανδία που συμμετείχε ως διεθνής παρατηρητής ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Bety ήταν μέλος της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων CACTUS και ο Jyri ακτιβιστής που συμμετείχε στην ριζοσπαστική οικολογική οργάνωση Hyökyaal στη Φινλανδία και στη διαδικασία του climate justice action που διοργάνωσε τις κινητοποιήσεις στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβρη του 2009.
Στις 14 Μαΐου πραγματοποιήθηκε νέα επίθεση όταν μία ομάδα 35 γυναικών και παιδιών από την Σαν Χουάν Κοπάλα απειλήθηκε από τους παραστρατιωτικούς, πως αν επιστρέψει με τροφή και φάρμακα θα τους εκτελέσουν, και απήχθηκαν 6 γυναίκες και 5 παιδιά, οι οποίοι τελικά αφέθηκαν όλοι ελεύθεροι.
Ο Αυτόνομος Δήμος της Σαν Χουάν Κοπάλα δημιουργήθηκε μέσα απο αποφάσεις συνελεύσεων και προέκυψε με την επιθυμία να έρθει ειρήνη σε μία περιοχή που για δεκαετίες υπέφερε από ενδοιθαγενικές συγκρούσεις οι οποίες προκαλούνταν από τα συμφέροντα της πολιτικής εξουσιάς, μέσω μίας ιθαγενικής κυβέρνησης που να ΚΥΒΕΡΝΑ-ΥΠΑΚΟΥΩΝΤΑΣ με σεβασμό στην μάνα γη, στην κουλτούρα και στον ιθαγενικό τρόπο ζωής προωθώντας τις κοινοτικές συνελεύσεις. Μία αυτοοργανομένη διαδικασία μακριά από κράτος του Μεξικoύ και τα πολιτικά κόμματα που για αυτόν τον λόγο τίθεται στο στόχαστρο της καταστολής.
Η παραστρατιωτική οργάνωση που βρίσκεται πίσω από τις επίθεσεις ονομάζεται UBISORT και πρόσκειται στο κόμμα PRI που βρίσκεται στην κυβέρνηση της πολιτείας της Οαχάκα. Η κοινότητα Σαν Χουάν Κοπάλα βρίσκεται σε κατάσταση πολιορκίας από την συγκεκριμένη οργάνωση με την πλήρη συνενοχή του κυβερνήτη της Οαχάκα Ουλίσες Ρουίς. Από τον Νοέμβριο του 2009 μέχρι αυτόν τον Απρίλιο έχουν δολοφονηθεί 19 κάτοικοι της κοινότητας από τους παραστρατιωτικούς μεταξύ των οποίων και παιδιά χωρίς να τιμωρηθεί κανείς. Οι παραστρατιωτικοί έχουν κόψει το ρεύμα, το νερό, δεν επιτρέπουν την παροχή τροφίμων και φαρμάκων και τα σχολεία παραμένουν κλειστά. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση οργανώθηκε το καραβάνι αλληλεγγύης που είχε ως στόχο να δείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη του παρέχοντας τρόφιμα, ρούχα κ.α. Η παραστρατιωτική οργάνωση είχε προειδοποίησει πως δεν θα άφηνε το καραβάνι να φτάσει στην κοινότητα και πως δεν θα ήταν υπεύθυνη για ό,τι και αν συμβεί αν αυτό προσπαθούσε να φτάσει.
Μετά την επίθεση της 27ης Απριλίου ο αυτόνομος δήμος της Σαν Χουάν Κοπάλα κάνει κάλεσμα για την διοργάνωση νέου καραβανιού αλληλεγγύης και παρατήρησης παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που θα διεξαχθεί στις 8 Ιουνίου 2010 ώστε να σπάσει ο κλοιός των παραστρατιωτικών.
Η επίθεση αυτή γίνεται σε μία περίοδο έντονης καταστολής μέσω της αστυνομίας, του στρατού και των παραστρατιωτικών οργανώσεων ενάντια στα ριζοσπαστικά αγωνιζόμενα κομμάτια στο Μεξικό. Οι επιθέσεις, εκκενώσεις κοινοτήτων, εμπρησμοί σπιτιών, και συλλήψεις ενάντια στους εξεγερμένους Ζαπατίστας, οι επιθέσεις ενάντια σε οργανώσεις που συμμετέχουν στην Άλλη Καμπάνια (όπως οι απαγωγές και τα βασανιστήρια στο εχίδο Μιτσιτόν) και όχι μόνο, φανερώνουν την στρατηγική του Μεξικανικού κράτους. Η ανακήρυξη αυτόνομων δήμων και κοινοτήτων σε διάφορες περιοχές του Μεξικού αποτελεί απειλή για την οικονομική και πολιτική εξουσία. Ειδικότερα στην Οαχάκα είναι νωπές οι μνήμες από την λαϊκή εξέγερση που εξελίχθηκε τους μήνες Μάιο 2006 μέχρι Ιανουάριο 2007 στην οποία η APPO και το VOCAL έπαιξαν κομβικό ρόλο. Επίσης, στο στόχαστρο του κράτους μπαίνουν και οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μεξικό όπως η CACTUS στην Οαχάκα και η FRAYBA στην Τσιάπας οι οποίες στηρίζουν έμπρακτα τις αγωνιζόμενες κοινότητες στέλνοντας παρατηρητές που καταγράφουν την κατάσταση και συμβάλλουν με την παρουσία τους στην αποτροπή επιθέσεων.
Παράλληλα, επιχειρείται η στοχοποίηση αλληλέγγυων από άλλες χώρες στους κοινωνικούς αγώνες στο Μεξικό. Η πρωτοφανής δολοφονία του Φιλανδού παρατηρητή ανθρωπίνων δικαιωμάτων Jyri Jaakkola όπως και η δολοφονία του αμερικάνου ακτιβιστή του indymedia Brad Will στην εξέγερση της Οαχάκα το 2006 στοχεύουν στην τρομοκράτηση των αλληλέγγυων που διαχρονικά στηρίζουν τους αγωνιζόμενους στο Μεξικό. Πρόσφατο δημοσίευμα σε εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας του Μεξικού φωτογραφίζει αλληλέγγυους στον αγώνα των Ζαπατίστας, ενώ λειτουργεί και ιστότοπος με φωτογραφίες αλληλέγγυων ζητώντας από το κράτος να τους απελάσει άμεσα.
Οι οικονομικά και πολιτικά ισχυροί σε όλο τον κόσμο θωρακίζονται και επιτίθενται με τις αστυνομίες, τους στρατούς, τις παρακρατικές συμμορίες και τους νόμους τους. Στον αντίποδα τους βρίσκονται άνθρωποι που αντιστέκονται με αξιοπρέπεια, αυτοοργανώνονται, χτίζουν ανταγωνιστικές δομές και δεν παραδίνονται, δεν σωπαίνουν αλλά ανοίγουν σιγά σιγά τον δρόμο για την ελευθερία.
Περισσότερες πληροφορίες:
http://vocal.lahaine.org/
http://autonomiaencopala.wordpress.com/