Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2013.
Μου φαίνεται να έχουν μπερδέψει το ζήτημα το μεγάλο, ζωή και
θάνατος. Νομίζω ότι αυτό που αποκαλούν τη σκιά μου εδώ στη γη είναι η
πραγματική ουσία. Νομίζω, κοιτάζοντας τα πράγματα πνευματικά, είμαστε
πάρα πολλοί, όπως τα στρείδια παρατηρώντας τον ήλιο μέσα στο νερό και πρέπει να σκεφτούμε
το πυκνό νερό είναι η καλύτερη ατμόσφαιρα. Νομίζω ότι το σώμα μου
απλά είναι καλύτερο από τον εαυτό μου. Στην πραγματικότητα, το σώμα μου χρειάζεται.
Όποιος θέλει να το πάρει πίσω, εγώ λέω ότι δεν θα το πάρει.
Του Herman Melville “Moby Dick”.
Από εδώ και πολύ καιρό που έχω υποστηρίξει ότι οι περισσότερες βιογραφίες δεν είναι παρά ένα <τεκμηριωμένο> ψέμα και μερικές φορές όχι πάντα καλογραμμένο. Η μέση-ος βιογράφος έχει μια προηγούμενη <καταδικαστική> απόφαση πολλές φορές και η ανοχή έχει εξαντληθεί, αν δεν είναι ανύπαρκτη. Με αυτή την πεποίθηση σκαλίζει το πάζλ μιας ζωής που είναι ξένη προς αυτόν-ήν (εξ ου και το ενδιαφέρον του για την βιογραφία), και προπαγανδίζει ψευδή μέρη συλλογής για να σας δώσει την δυνατότητα να τεκμηριώσει τις πεποιθήσεις σας, όχι να περιγράψει την πραγματική ζωή.
Η αλήθεια είναι ότι ίσως θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε με βεβαιότητα την ημερομηνία και τον τόπο γέννησης και σε ορισμένες περιπτώσεις την ημερομηνία και τον τόπο του θανάτου. Από εκεί και πέρα, οι περισσότερες από τα βιογραφίες είναι <<μυθιστορηματικές ιστορίες» ή «επιστημονικής φαντασίας».
Αυτό που απομένει από μια ζωή? Περισσότερο ή λιγότερο, πείτε μας. Ποιό είναι?
Περισσότερο ή λιγότερο, ανάλογα με τη μνήμη.
Ή, μάλλον από τα <<θραύσματα>> τυπωμένο στη συλλογική μνήμη της ζωής.
Εάν αυτό δεν ισχύει για τους βιογράφους και εκδότες είναι δύσκολα θέματα για τους απλούς ανθρώπους. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία δεν είναι η προπαγάνδα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ούτε μπορεί να γίνει με μετρήσεις και έρευνες.
Για έναν αγνοούμενο έχουν μόνο αυθαίρετα κομμάτια κατασκευασμένα κουρελιασμένα, σκισμένα και οι τάσεις είναι γνωστές. Ζωή με πολλές πτυχές .Έτσι με αυτή τη σύγχυση στην αρχή επιτρέψτε μου να ανατρέψουμε κάποια από αυτά τα κομμάτια, να αγκαλιάσω και να αγκαλιάσουμε κατακερματισμένες αναμνήσεις από το πέρασμα του χρόνου. Σήμερα μας λείπει και χρειάζονται …
Μια συναυλία στη Μεξικανική σιωπή. Don Juan Τσάβες Alonso, Purepecha στο Μεξικό.Οι Ζαπατίστας έκαναν μια χειρονομία όπως το τράβηγμα από ένα ενοχλητικό έντομο. Είναι η απάντηση μας στην <<απολογία>> μας με ένα κατηγορώ ότι πρόκειται για ένα από τα αδέξια ξεσπάσματα μου. Είμαστε στο έδαφος Cucapá(Το Cucapá είναι το ισπανικό όνομα ενός χωριού στο βόρειο τμήμα της Μπάχα- Καλιφόρνια και τη νοτιοδυτική Αριζόνα , κοντά στα σύνορα μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και του Μεξικού . Cucapá σημαίνει “οι άνθρωποι του νερού”. Στη δική τους γλώσσα, η Cocopah ονομάζονται Xawiƚƚ Kwñchawaay, δηλαδή τα άτομα του ποταμού) στη μέση μιας αμμώδους περιοχής. Υπ ‘αυτές τις γεωγραφικές συντεταγμένες και όταν το 2006 το έκτο πρόγραμμα που περιγράφεται στο Northwestern Μεξικό, στη μεγάλη σκηνή που χρησιμεύει ως κατάλυμα ο Don Juan παίρνει την κιθάρα και με ρώτησε αν ακούμε κάτι που υπάρχει στο ρεπερτόριο του. Ξεκίνησε η συναυλία με την αφήγηση για την εξέγερση των Ζαπατίστας από την πρώτη του Ιανουαρίου του 1994 με την παρουσία του Comandante Ramona στη διαμόρφωση του Εθνικού Κογκρέσου.
Μια σιωπή στη συνέχεια, σαν ένα ακόμα σημείωμα.
Μια σιωπή, δυνατά για τους νεκρούς μας.
Επίσης στο βορειοανατολικό Μεξικό, η αιματηρή τρέλα της εξουσίας δεν έχει τιμωρηθεί ακόμη. Τον Ιούνιο 2009 η απληστία της εξουσίας έβαλε φωτιά σε ένα <<φυτώριο>> για βρέφη. 49 πέθαναν και οι εξουσιαστές κατέστρεψαν τα επιβαρυντικά αρχεία. Η διεφθαρμένη <δικαιοσύνη> της εξουσίας έκρυψε και κάλυψε το λουτρό αίματος σε όλη την χώρα ενώ οι γονείς έθαβαν τα παιδία τους. Τι παράλογη και άθλια κατάσταση!!Οι βιογράφοι θα κλείσουν τις σημειώσεις τους γιατί σε λίγα χρόνια δεν θα είναι κερδοφόρες. Το έγκλημα δεν θα μείνει αναπάντητο. Οι γονείς τους απαιτούν δικαιοσύνη κι ότι η σφαγή δεν θα επαναληφθεί.
Το πρόβλημα με τη ζωή είναι ότι σκοτώνει τελικά…Ο Durito το είχε πει, του οποίου οι ευφάνταστες ιπποτικές ιστορίες τόσο διασκεδάζουν την Chapis.. Ο Don Durito της Λακαντόνα , τζέντλεμαν εργασίας(και σε όλα) , έλεγε μια ιστορία… θα είχαμε αποφύγει <υποστηρίζει μπλεξίματα> μαζί της , διότι ως δήθεν ένδειξη της ιπποσύνης δεν πρέπει να ερχόμαστε σε αντίθεση με μια κυρία.. ( ειδικά αν η εν λόγω κυρία έχει καλές επιρροές, πολύ υψηλή θέση, προσθέτοντας ο Durito ή αν είναι θρησκόληπτη ή μοναχή- γυναίκες που κάνουν την πίστη- ζωή και επάγγελμα ..). Η Chapis ήταν μαζί μας και είναι θράσος για αυτό το <σκαθάρι> να δηλώνει ιππότης στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού. Η Chapis δεν μας ξέρει και θέλω να πω , δεν είναι σαν να ψάχνει σε μας κάποιος από το εξωτερικό και να γράψει , μιλάμε για την προπαγάνδα … ( και πώς περνάτε μόδες και έρχονται ) . Η Chapis ήταν μαζί μας ..Η στάση μας ,των Ζαπατίστας όπου όλα ανατρέπονται, δεν είναι ο θάνατος που ανησυχεί και καταλαμβάνει την σκέψη μας αλλά η ζωή.
Αλλά Chapis δεν ήταν μόνο για εμάς και αν τους πω τώρα δεν είναι κάτι για να πάρω σημειώσεις για τη βιογραφία του, αλλά και να τους πω τι αισθανόμαστε εδώ. Επειδή η ιστορία του πιστού και με την ιστορία τους μαζί μας είναι ότι οι άθεοι δημιουργούν αμφιβολίες σε <οπαδούς>.
Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού? Δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι το πιο λαμπρό ιστορικό παράδειγμα ιστορικά για την καταστροφή και την ερήμωση από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση λειτούργησε σε μια περιοχή που δεν λειτούργησε πάνω σε μια μαρξιστική-λενινιστική-άθεη κτλ θεωρεία αλλά σε ένα σύστημα με πολλές ομοιότητες με την <Ρωμαϊκή χριστιανική, καθολική αυτοκρατορία> κτλ και εξορίστηκε από από τις υψηλότερες βαθμίδες του κλήρου-εξουσίας ( να σκεφτείτε πολύ…) σε γεωγραφικές ερήμους του Μεξικάνικου οροπεδίου.
Νομίζω ότι (ίσως κάνω λάθος, δεν θα είναι η πρώτη φορά και σίγουρα, όχι η τελευταία) ότι πολλοί άνθρωποι, αν όχι όλοι, οι οποίοι ήρθαν σε αυτό που είναι γνωστό ως neozapatismo, οι οποίοι δεν αναζητούν απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με τις προσωπικές ιστορίες του κάθε ατόμου σύμφωνα με το ημερολόγιο και την γεωγραφία τους χρειάστηκαν μόνο τα απαραίτητα για να βρουν την απάντηση. Όταν κατάλαβαν ότι η απάντηση ήταν πιο προβληματική ιστορία, στράφηκαν μακριά και από εκεί. Δεν έχει σημασία πόσο πολύ σας τα τονίζω αλλά θα πω εδώ ότι έφυγαν, μερικοί άνθρωποι γρηγορότερα από ό, τι άλλοι. Και οι περισσότεροι από αυτούς δεν τους βλέπουμε.
Πολλοί μπορείτε κατά την άποψη μου να κάνετε έτσι, με την ίδια απόσταση και τα ημερολόγια πνευματικής περιφρόνησης που κορυφώθηκαν πριν από τον Ιανουαρίου του 1994.
Νομίζω ότι το έχω ξαναπεί σε μια άλλη επιστολή, δεν είμαι σίγουρος. Αλλά το επαναλαμβάνω εδώ, ότι αυτό είναι επικίνδυνο. Είμαι κοντά σε όλους και όταν προτείνω κάτι το κάνω μετά από πολύ σκέψη εξετάζοντας όλους τους κινδύνους. ο αγώνας είναι συλλογικός αλλά η απόφαση του καθενός είναι ατομική, προσωπική, οικεία για να συνεχίσει ή εγκαταλείψει.
Μπορώ να πω ότι λίγοι άνθρωποι από τον αγώνα μας (και δεν εννοώ γεωγραφικά αλλά στην καρδιά), δεν έχουν βρει την απάντηση. Αυτό που λέω είναι ότι η Chapis δεν ψάχνει να απαντήσει στις ερωτήσεις σας. Έχει την απάντηση ήδη και δεν έχει το εγώ αλλά το εμείς-εσείς– συλλογικός αγώνας. Πρέπει να είμαστε συνεπείς και πιστοί στον αγώνα μας. Άθεοι και πιστοί. Άνδρες, γυναίκες, (otroas) όλων των ημερολογίων. Είναι εκείνοι, ναι εκείνοι πού πάντα ζωντανοί ή νεκροί τοποθετούνται μπροστά όχι ως θύματα αλλά για να αμφισβητήσουν με πολλούς τρόπους το σύστημα. Πρόκειται για τους συντρόφους μας, και compañeroas … αν και σε μερικές περιπτώσεις δεν γνωρίζουμε….
Η εξέγερση για τους φίλους και τους εχθρούς δεν είναι αποκλειστική για τους Ζαπατίστας. Τι είναι η ανθρωπότητα. Και αυτό είναι κάτι για να γιορτάσουμε. Παντού κάθε μέρα και κάθε ώρα. Γιατί η εξέγερση είναι πάντα μια γιορτή.
Υπάρχουν μερικές αδύναμες <γέφυρες> από όλες τις γωνιές του πλανήτη που έχουν την τάση να αγκαλιάζουν με την αλληλεγγύη τους αυτά τα εδάφη και τον ουρανό. Μερικές φορές με τα βλέμματα, μερικές φορές με τα λόγια, πάντα με τον αγώνα μας θα πρέπει να αγκαλιάσουμε όσους αγωνίζονται και αντιστέκονται παντού,τους συντρόφους από τις συντροφικές γέφυρες σε όλο τον κόσμο..
Η ατιμωρησία, αγαπητέ Matthias, είναι κάτι που μόνο η <δικαιοσύνη>
μπορεί να ασκήσει, ασκώντας την άδικη μεγαλοαστική δικαιοσύνη .
Tomás Segovia, σε “Γράμματα Cabales.
Ακόμη και πριν είπα ότι, κατά την ταπεινή γνώμη μου, ο καθένας είναι ο ήρωας ή η ηρωίδα της δικής του μοναδικής ιστορίας. Μπροστά στον κατασταλτικό εφησυχασμό αφηγούνται <την ιστορία τους> πολλοί με απίστευτα ψέματα, τις πιο άπληστες φανταστικές επεξεργασμένες ιστορίες έφτιαξαν. Η προγονική επιθυμία να ξεπεράσουμε τον ίδιο το θάνατο στις βιογραφίες έχει υποκαταστήσει το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας, φυσικά επίσης μέσω των απογόνων. Αλλά η βιογραφία φαντάζει <πιο τέλεια>. Στην βιογραφία δεν είναι κάποιος που φαίνεται, είναι το «εγώ»,επιμηκύνουν την πάροδο του χρόνου χάρη στη <μαγεία>. της βιογραφίας.
Δυναμώστε τις αληθινές βιογραφίες ,τα έγγραφα της εποχής, μαρτυρίες από την οικογένεια, τους φίλους, συντρόφους της ζωής και του αγώνα. Σήμερα, με το Διαδίκτυο,twitter ή Facebook κτλ έχουμε ισοδύναμες, στρογγυλεμένες βιογραφικά πλάνες και μύθοι.H ιστορία μιας ζωής ή θραύσματα αυτών, τα οποία έχουν μικρή ή καμία σχέση με την πραγματική ιστορία ανακατασκευάζονται. Αλλά δεν έχει σημασία, διότι η βιογραφία- δημοσίευση, έντυπη, κυκλοφόρησε και διαβάζεται, αναφέρεται, απαγγέλλεται ….
Ποιός θα ελέγχει τις σύγχρονες πηγές ντοκιμαντέρ των μελλοντικών βιογραφιών δηλαδή? Η Wikipedia τα blogs, το Facebook κτλ?!!. Συγκρίνετε τώρα με την πραγματικότητα:
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε στο μέλλον …
Κάρλος Σαλίνας ντε Γκορτάρι- «ο οραματιστής που κατάλαβε ότι το Έθνος ήταν επίσης μια οικογενειακή επιχείρηση (φυσικά, που σημαίνει οικογένεια του αίματος- της πολιτικής κλίκας), μια πράξη του <σύγχρονου πατριωτισμού>.. και όχι ο ηγέτης των προδοτών που υποστήριξαν την μεταρρύθμιση του άρθρου 27 του Συντάγματος, την κατάρρευση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης στο Μεξικό?
Ernesto Zedillo Ponce de Leon- δεν θα είναι ο πολιτικός που οδήγησε ένα ολόκληρο έθνος από κρίση σε κρίση χειρότερη (εκτός του ότι είναι ένας από τους εγκεφάλους, μαζί με τον Emilio Chuayffet και Mario Renan Castillo, της σφαγής του Acteal) και πήρε τα ηνία με μια μοναδική κυνικότητα και εξουσιαστική αλαζονεία… για να καταλήξει να είναι αυτό που ήταν πάντα: ένας υπάλληλος μιας πολυεθνικής μεγαλοκαπιταλιστικής εταιρίας?
Βισέντε Φοξ- θα υπογράψει τη θέση του προέδρου της δημοκρατίας που είναι μέσα(διαπλεκόμενος) και σε μεγάλες εταιρίες…….
Felipe Calderón Hinojosa- θα είναι ένας γενναίος πρόεδρος (έτσι οι άλλοι πεθαίνουν…) και όχι ένα ψυχοπαθή πυροβόλο όπλο της ανώτατης εξουσίας ( προεδρία) Για τα <παιχνίδια> πολέμου … και που κατέληξε να είναι αυτό που πάντα ήταν? Ελεεινός εξουσιαστής, καταπιεστής και κλέφτης , δεύτερος υπάλληλος σε μια πολυεθνική ?
Enrique Peña Nieto- θα είναι ένα καλλιεργημένος και έξυπνος πρόεδρος ( … εργάζονται απληροφόρητοι και ανόητοι.. είναι το νέο προφίλ που κατασκευάζεται στους διαδρόμους των πολιτικών αναλυτών) και όχι ένα πιόνι του συστήματος (ή με άλλο τρόπο όπως λέει και η δημοφιλής παροιμία-αυτά που η φύση δεν δίνει, αγοράζονται?)?
Αχ, βιογραφίες ,βιογραφίες! για τους απογόνους (ή φίλους) και εκείνων που τις προωθούν για να διακοσμήσετε το δέντρο σας.
Οι εγκληματίες της πολιτικής τάξης του Μεξικού που κυβερνούν άθλια αυτά τα εδάφη θα παραμείνουν για όσο καιρό κάποιοι υπομένουν τα αίσχη τους, εγκληματίες ατιμώρητοι. Δεν έχει σημασία πόσο πληρώνονται τα media , πόσα λεφτά παίρνουν για την προπαγάνδα υπέρ της εξουσίας στους δρόμους, στις εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση στα δήθεν <κοινωνικά> μέσα ενημέρωσης..Ακόμα και οι δημοσιογράφοι μπορούν να αντισταθούν….
Αλλά ο κόσμος είναι στρογγυλός και μια συνεχή πολιτική τραμπάλα. Μπορείτε να δείτε το εξώφυλλο του Hellο με “WANTED: επικίνδυνος εγκληματίας. Για το <γλέντι> του Δεκεμβρίου (TLC) , η χωρίς στόχους <ακατέργαστη> εξέγερση των Ζαπατίστας, το Man of the Year, εμφιαλωμένο νερό μάρκα chic …( διαμαρτυρίες κοινωνικών τάξεων δεν υπάρχουν?) χειροκρότημα για τα ανέκδοτα, άρρωστοι, κατηγορούμενος σκότωσε τα παιδιά τους…, ο νεποτισμός και η διαφθορά στολισμένη με γεγονότα, έρευνα από τους <θεσμούς> για την διακίνηση ναρκωτικών, extra large μέγεθος στρατιωτικών κοστουμιών, το φόβο και την αιματηρή εξορία του προδότη κτλ….
Με όλα αυτά και ό, τι ακολουθεί, μπορώ να πω ότι δεν πρέπει να γράψετε ή διαβάσετε τις περισσότερες βιογραφίες.? Όχι αλλά να ακολουθήσετε κατά την άποψη μου το παλιό τροχό της ιστορίας συλλογικά κι όχι ατομικά …. Η ιστοριογραφία ευδοκιμεί στην ατομικότητα, οι άνθρωποι δήθεν μαθαίνουν από αυτήν την ιστορία.
Λέω ότι δεν πρέπει να γράψετε τη μελέτη της ιστορίας? Όχι, αλλά αυτό που λέω είναι ότι είναι καλύτερο να γίνεται με το μόνο τρόπο που ιδεολογικά κατά την άποψη μας πρέπει να γίνεται δηλαδή συλλογικά και οργανωμένα.
Σε εξέγερση όταν είναι συλλογική και οργανωμένη βιογραφία είναι φοβερή, θαυμάσια. Το πρώτο είναι το θέμα των βιογραφιών, το δεύτερο είναι αυτό που κάνει την ιστορία.
Και δεν υπάρχουν λόγια να αγκαλιάσουν τους συντρόφους και τους συναγωνιστές Ζαπατίστας, τους άθεους και τους πιστούς,
η νύχτα που χρεώθηκε πίσω από το <σακίδιο> της ιστορίας,
<λαμβάνοντας με τα χέρια> την αστραπή και τις βροντές,
αυτές οι μπότες παπουτσωμένες χωρίς μέλλον,
για τα πρόσωπα και τα ονόματα που καλύφθηκαν,
εκείνους οι οποίοι, χωρίς να περιμένουν τίποτα σε αντάλλαγμα στην μακρά νύχτα αγώνα σκοτώθηκαν,
για τους άλλους, όλα, όλα, για ένα πρωί ελευθερίας που θα έρθει,
μπορούν να δουν την ημέρα να έρχεται καθώς θα αγωνίζονται
δηλαδή μπροστά, στέκονται και κοιτάζουν με <όρθια θέση> την καρδιά, ψυχή,
Γι ‘αυτούς οι βιογραφίες ή τα μουσεία.
Για την μνήμη και την εξέγερση μας.
Γι ‘αυτούς η κραυγή μας..
Ελευθερία Ελευθερία ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Δείτε και ακούστε τα βίντεο που συνοδεύουν το κείμενο αυτό.
1) Μια εκδήλωση μικρών παιδιών από τα αυτόνομα σχολεία των Ζαπατίστας
Normal 0 false false false EL X-NONE X-NONE
/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:”Κανονικός πίνακας”; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:””; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:”Calibri”,”sans-serif”; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-fareast-language:EN-US;}
2) De León Gieco και το “The Landing”. γιατί, …υπάρχουν και εκείνοι που αντιστέκονται και δεν μετανιώνουν…
3) Joan Manuel Serrat
4)Hugh Laurie…. Για όσους πεθαίνουν όρθια
http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=MNGbe_XtiOo
—————————————————————————————————
http://www.youtube.com/watch?v=sgcxvL9sR6U&feature=player_embedded
————————————————————————————–
http://www.youtube.com/watch?v=lzFsO_JjXGg&feature=player_embedded
———————————————————————–
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WUz-WqUw4Ic
προηγούμενο πόστ-SUBCOMANANDANTE MARCOS-ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ-https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1507527
http://translate.googleusercontent.com/translate_c?depth=1&hl=el&prev=/search%3Fq%3DMe%2Bparece%2Bque%2Bmi%2Bcuerpo%2Bno%2Bes%2Bm%25C3%25A1s%2Bque%2Blas%2Bheces%2Bde%2Bmi%2Bmejor%2Bser%26biw%3D1280%26bih%3D852&rurl=translate.google.gr&sl=es&u=http://enlacezapatista.ezln.org.mx/&usg=ALkJrhgiX_m5zOjde8Zsng8npdo6SUOhtQ-(η ιστοσελίδα αυτή αν και έχει πλούσιες δράσεις των Ζαπατίστας είναι όλο google translate)-<ελεύθερη μετάφραση> Νίκος
πηγή: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1508683