Πόσες φορές έχουμε μείνει έξω από συναυλίες με πολύ ακριβή είσοδο μόνο και μόνο για να γεμίσουν οι τσέπες διαφόρων διοργανωτών, παραγωγών, άπληστων καλλιτεχνών και καθε είδους μεσαζόντων?
Πόσες φορές έχουμε επιλέξει να βρούμε το «γνωστό» στην πόρτα για να μας βάλει μέσα, αφήνοντας τις φίλες και τους φίλους μας και όσες/ους άλλες/ους είναι σαν και εμάς, απ’ έξω?
Πόσες φορές έχουμε αρνηθεί στη πράξη την επιβολή του αντίτιμου στην είσοδο και έχουμε κάνει «ντου», έχουμε τρέξει, έχουμε πηδήξει κάγκελα, έχουμε φάει και έχουμε ρίξει ξύλο σε φουσκωτούς πορτιέρηδες, για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα μας στην μουσική?
Πάλι όμως, αν και είναι από τις πιο αποτελεσματικές μας άμυνες, αφήνουμε πίσω ανθρώπους χωρίς να το θέλουμε, λόγο ηλικίας, φύλου, ειδικών αναγκών, επιλογής της μη βίας ή γιατί απλά δεν «ήξεραν για το πέσιμο»…
Έχοντας ζήσει όλα αυτά και παράλληλα ψάχνοντας δρόμους διαφορετικούς, χτίζοντας κάτι άλλο, μακριά από εξουσιαστικές λογικές, μακριά από την κερδοφορία και το εμπόριο, δημιουργώντας διαδικασίες στις οποίες συμμετέχουμε όλες/οι ισότιμα και ελεύθερα, διαδικασίες συλλογικές, καταλήξαμε στην ελεύθερη συνεισφορά.
Σίγουρα είναι μια ιδιαίτερη συναυλία, όπου όλα τα έσοδα θα διατεθούν στην ενίσχυση της εξέγερσης των ιθαγενών Ζαπατίστας στο Νότιο Μεξικό, μια μικρή βοήθεια από εμάς στο χτίσιμο της Αυτονομίας.
Σε αυτά τα πλαίσια οι καλλιτέχνες παίζουν χωρίς αμοιβή, η ομάδα F.A.R.M.A. οργανώνει την συναυλία και το έργο χωρίς προσωπικά οφέλη, ο χώρος έχει παραχωρηθεί χωρίς αντίτιμο και τα μηχανήματα ενοικιάζονται με το ελάχιστο κόστος. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν έξοδα της τάξεως των 3500 ευρώ και προσθέτοντας σε αυτά, τα έξοδα για το μικρό υδροηλεκτρικό έργο στις Ζαπατιστικές κοινότητες που ανέρχονται στα 10000 ευρώ, έχουμε ένα στόχο κοντά στα 13500 ευρώ.
Όμως όλα αυτά δεν είναι αποκομμένα από την καθημερινή ζωή μας εδώ στην Αθήνα και είναι κομμάτι του χτισίματος των αντιστάσεων και της διερεύνησης άλλων δρόμων μακριά από εξουσίες και κέρδη. Γι’ αυτό τον λόγο επιλέξαμε την ελεύθερη συνεισφορά σαν μια άλλη πρόταση στην οργάνωσης μιας συναυλίας αυτού του μεγέθους. Μια πρόταση που μπορεί όμως να δουλέψει μόνο αν καταλάβουμε πως αυτό το εγχείρημα θα πετύχει αν όλες και όλοι προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε, όπως μπορούμε.
Έτσι με βάση τα παραπάνω προτείνουμε την οικονομική ενίσχυση των 5 ευρώ σκεπτόμενες/οι πως θα προσέλθει ένα ικανός αριθμός ανθρώπων, που συλλογικά θα αυτορυθμίσουν την προσφορά τους με βάση τις επιθυμίες τους και τις δυνατότητες τους.
Είναι στην κρίση της κάθε μίας και του καθένα να στηρίξει την προσπάθεια, για τους παραπάνω λόγους αλλά και γιατί αν πετύχει θα έχουμε μια μικρή συλλογική νίκη απέναντι στον ιδεολογικό πόλεμο της κάθε εξουσίας, που λέει πως δεν είμαστε ικανές/οί να αυτοδιαχειριστούμε τις ζωές μας.
ΟΙ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ – Παρίσι, Μάης ‘68
Συντροφικά,
Ομάδα F.A.R.M.A.