Στις 27 Απριλίου η ομάδα UBISORT- που έχει σχέσεις με το Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα (PRI) της Οαχάκα- έστησε ενέδρα σε ένα καραβάνι ανθρωπιστικής βοήθειας που πήγαινε τρόφιμα και φάρμακα στον αυτόνομο δήμο San Juan Copala. Στην επίθεση δολοφονήθηκαν η Alberta Cariño και ο Jyri Jaakkola. Η Monica Santiago η οποία ταξίδευε μαζί τους, υπήρξε μάρτυρας τη στιγμή που μια σφαίρα χτύπησε στο κεφάλι την Bety Cariño. Μετά θα έπεφτε ο διεθνιστής από τη Φινλανδία: «Είδα τον Jyri σε μια απελπισμένη κίνηση, να πιάνει το κεφάλι της Bety και σχεδόν αμέσως μια σφαίρα να διαπερνά το δικό του». Ο Jyri φώναξε στους συντρόφους του να γλιτώσουν. Βρέθηκε να προστατεύει το σώμα της Bety.
Σύμφωνα με τον κυβερνήτη Ulises Ruiz, η δολοφονία ήταν «μια σύγκρουση με την ομάδα των ακτιβιστών, οι οποίοι δεν γνωρίζουμε ποιοι πραγματικά είναι. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και ξένοι, αλλά δεν ξέρω αν είναι τουρίστες, αν έρχονται για βόλτα ή για να κάνουν ακτιβισμό».
Ο Jyri γεννήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου του 1977 στην ανατολική Φινλανδία. Ανήκε σε μία αριστερή οικογένεια. Από τη νεαρή του ηλικία εντάχτηκε στον ελευθεριακό χώρο. Άρχισε να σπουδάζει φιλοσοφία και πολιτικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο της παραλιακής πόλης Turku. Παρά το ότι ήταν ένας εξαίρετος φοιτητής, κατέληξε στο ότι αυτός ο τρόπος εκπαίδευσης δεν ήταν γι αυτόν. Παράτησε το πανεπιστήμιο σαν μια πράξη αλληλεγγύης σε αυτούς που δεν είχαν τις ίδιες μ’ αυτόν ευκαιρίες να μορφωθούν.
Εντάχθηκε σε αναρχικές συλλογικότητες και εργάστηκε δραστήρια για τη βοήθεια προς τον σκληρά δοκιμαζόμενο από τον εμφύλιο πόλεμο λαό της Αγκόλας. Άρχισε να δουλεύει στην μη κερδοσκοπική οργάνωση Estelle Uusi Tuuli (Νέος Άνεμος), σκοπός της οποίας είναι η προώθηση της διεθνιστικής αλληλεγγύης, το δίκαιο εμπόριο, η ειρήνη και η κατανόηση μεταξύ των λαών. Ήταν ένας άνθρωπος τίμιος, ειλικρινής και ταπεινός που γινόταν αγαπητός και σεβαστός. Η αδικία δεν τον άφηνε σε ησυχία.
Ταυτίστηκε με το μαγκονισμό και το ζαπατίστικο αγώνα και έτσι εστίασε την δραστηριότητά του, μαζί με άλλους συντρόφους, στο Μεξικό. Διοργάνωσε την επίσκεψη που έκανε στην Φινλανδία ένα μέλος της συλλογικότητας VOCAL για να καταγγείλει την ποινικοποίηση της κοινωνικής διαμαρτυρίας στη χώρα μας. Συναίνεσε με αυτή την ομάδα στην αντίληψη γύρω από τον κοινοτισμό και τον αυτοπροσδιορισμό των λαών. Το 2009 πήρε μια υποτροφία για την Οαχάκα. Σε δυο μήνες έμαθε να μιλάει ισπανικά και απέκτησε εγκάρδιες σχέσεις με τους συντρόφους του. Καλέστηκε από τη VOCAL για να συνεργαστεί σαν παρατηρητής για τα ανθρώπινα δικαιώματα (στις κοινότητες) και για να εργαστεί για την κλιματική αλλαγή, την διατροφική επάρκεια και για την αμοιβαία οικονομία. Είχε ένα μπλογκ όπου έγραφε για την Οαχάκα και τις εντυπώσεις του για την αυτονομία και τις αντιστάσεις.
Ο Jyri ήταν με την κοινωνική οικολογία. Η σκέψη του και η δράση του ήταν επηρεασμένες από τον Μάρεϋ Μπούκτσιν. Σύμφωνα με τον Μπούκτσιν, σχεδόν όλα τα οικολογικά προβλήματα είναι κοινωνικά προβλήματα. Η περιβαλλοντική κρίση προκαλείται από την καπιταλιστική κοινωνία, αλλά έχει τις πιο βαθιές της ρίζες στην κοινωνική ιεραρχία. Η κοινωνική οικολογία επιδιώκει να αντικαταστήσει το κράτος και τον καπιταλισμό με την κοινωνία της οικολογίας η οποία βασίζεται σε μη ιεραρχικές σχέσεις, κοινότητες γεωγραφικά αποκεντρωμένες, την οικοτεχνολογία, την βιολογική καλλιέργεια και την παραγωγή αγαθών σε ανθρώπινη κλίμακα.
Ο Jyri έγραψε για φιλοσοφικά θέματα, για την οικολογία και την αναρχία. Εκφραζόταν με ευφράδεια και ακρίβεια. Γι’ αυτόν δεν υπήρχαν σύνορα μεταξύ της θεωρητικής επεξεργασίας και της δράσης. Αγαπούσε τη θεωρεία και του άρεσε να αναπτύσσει ιδέες και να πείθει τους ανθρώπους για τα καλά του ελευθεριακού αγώνα.
Ο Jaakkola θεωρούσε ότι η αποστολή του ήταν πάνω απ’ όλα στη Φινλανδία, στον πολιτισμό του. Αλλά αναγνώριζε ότι στο Μεξικό και στη Λατινική Αμερική μπορούσε να βρει την έμπνευση και την ελπίδα για ένα κόσμο διαφορετικό. Σύμφωνα μ’ αυτόν, στην αμερικάνικη ήπειρο υπάρχουν κινήματα από τα οποία μπορείς να μάθεις και να μεταφέρεις τις εμπειρίες αυτές στη χώρα σου. Εδώ υπάρχουν τρόποι να ζεις διαφορετικά, υπάρχει ελπίδα για άλλους δρόμους, για το να ζεις έξω από τον καπιταλισμό. Γι’ αυτό έλεγε, χωρίς καμιά αμφιβολία: «εγώ θέλω να βρίσκομαι εδώ, θέλω να μαθαίνω από αυτό».
Ο Jyri παρακολουθούσε ό,τι συνέβαινε στο Μεξικό. Δήλωνε ότι «υπάρχει ελπίδα για αλλαγή και εμπειρία από τα προηγούμενα κινήματα, όπως η εξέγερση της Οαχάκα του 2006, και πολλές διαφορετικές εναλλακτικές αντικαπιταλιστικού κοινοτισμού και μορφές αυτονομίας από τους ζαπατίστας, και πολλές εμπειρίες για να φτιάξεις ένα διαφορετικό κόσμο».
Στηριζόμενος στον Paulo Freire, o Jaakkola υποστήριζε ότι η πραγματική αλληλεγγύη απαιτεί να μπεις στην ίδια θέση μ’ αυτόν που στέκεσαι αλληλέγγυος. Έτσι, δεν δίσταζε να βρεθεί εκεί όπου η παρουσία του μπορούσε να αποτρέψει τη χρήση βίας απέναντι στα κοινωνικά κινήματα. Είχε συνείδηση ότι το γεγονός ότι ήταν ευρωπαίος του έδινε πλεονέκτημα έναντι των ευρωπαίων. «Εγώ πάντα θα έχω το αεροπορικό εισιτήριο για την επιστροφή στη Φινλανδία- έλεγε-και είναι το λευκού χρώματος δέρμα μου που λειτουργεί σαν ένα είδος προστασίας».
Παρ’ όλα αυτά, στις 27 Απρίλη τίποτα απ’ αυτά δεν χρησίμευσε στον Jyri. Για πρώτη φορά στην πρόσφατη ιστορία του Μεξικού, μια ομάδα για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων χτυπήθηκε βάναυσα και ένας διεθνής παρατηρητής δολοφονήθηκε. Η δολοφονία του, μαζί με αυτή της Bety Cariño, είναι ένα σοβαρό προηγούμενο για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.
Από άρθρο του Luis Hernández Navarro στη La Jornada
πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1186881
