Κατηγορία: Στα ελληνικά

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ της ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ ΙΘΑΓΕΝΙΚΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ – ΓΕΝΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ του ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ (EZLN)

Στα μέλη της Έκτης Διακήρυξης και της Άλλης Καμπάνιας
Στα μέλη της Έκτης Διεθνούς
Στο λαό του Μεξικού
Στους λαούς του κόσμου
Συντρόφισσες και σύντροφοι:
Αδελφοί και αδελφές:

Εδώ είναι ξανά ο λόγος μας
Αυτό βλέπουμε, αυτό κοιτάζουμε
Αυτό φτάνει στα αυτιά μας, στη μελαχρινή καρδιά μας φτάνει.

Ι.

Εκεί ψηλά, οι από πάνω, δοκιμάζουν να επαναλάβουν την ιστορία τους. Θέλουν πάλι να μας επιβάλλουν το δικό τους ημερολόγιο, ημερολόγιο θανάτου, τη δική τους γεωγραφία, γεωγραφία καταστροφής. Όταν δεν μας ξεριζώνουν από τις ρίζες μας, τις καταστρέφουν.
Τη δουλειά μας κλέβουν, τη δύναμή μας. Τους κόσμους μας, τη γη, τα νερά και τους θησαυρούς της, χωρίς ανθρώπους, χωρίς ζωή αφήνουν. Οι πόλεις μάς καταδιώκουν και μας εκτοπίζουν. Ο κάμπος πεθαίνει και μας πεθαίνει. Και το ψέμα μετατρέπεται σε κυβερνήσεις και οι στερήσεις όπλο γίνονται για τους στρατούς και τις αστυνομίες τους.
Στον κόσμο είμαστε παράνομοι, χωρίς χαρτιά, ανεπιθύμητοι είμαστε.
Καταδιωγμένοι. Γυναίκες, άντρες, παιδιά και γέροι πεθαίνουν στο θάνατο και στη ζωή πεθαίνουν. Εκεί ψηλά, οι από πάνω, κηρύττουν για τους κάτω, την υποταγή, την ήττα κηρύττουν, την παράδοση και την παραίτηση.
Εδώ κάτω μένουμε χωρίς τίποτα.
Μόνο οργή.
Αξιοπρέπεια μονάχα.
Δεν υπάρχει αυτί για τον πόνο μας, πέρα από το αυτί όσων είναι σαν κι εμάς
Ο κανένας είμαστε.
Μόνοι είμαστε. Μόνοι με την αξιοπρέπεια και την οργή μας.
Οργή και αξιοπρέπεια οι γέφυρές μας, οργή και αξιοπρέπεια τα λόγια μας.
Ας ακούσουμε ο ένας τον άλλον λοιπόν. Ας γνωριστούμε τότε.
Να θεριέψει η οργή μας και ελπίδα να γίνει.
Ρίζα να γίνει ξανά η αξιοπρέπεια και νέο κόσμο να γεννήσει.
Είδαμε και ακούσαμε.
Μικρή είναι η φωνή μας για να γίνει ηχώ αυτός ο λόγος, μικρή και η ματιά μας για τόση και τόσο αξιοπρεπή οργή.
Να ειδωθούμε, να κοιταχτούμε, να ακουστούμε: Αυτό μας λείπει.
Αλλιώτικοι είμαστε, αλλιώτικες. Το άλλο είμαστε.
Αν ο κόσμος δεν έχει τόπο για μας, τότε άλλο κόσμο να φτιάξουμε.
Δίχως άλλα εργαλεία, μονάχα την οργή μας, δίχως άλλο υλικό απʼ την αξιοπρέπειά μας.
Να συναντηθούμε μας λείπει, να γνωριστούμε μας λείπει.
Λείπει ό,τι λείπει….

ΙΙ.

Τρία χρόνια μετά την Έκτη Διακήρυξη της Ζούγκλας Λακαντόνα ο EZLN πραγματοποίησε έναν συλλογικό αναστοχασμό, που τράφηκε από τους πιο πλατιούς ορίζοντες που μας χάρισαν οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας της Άλλης Καμπάνιας στο Μεξικό και της Έκτης Διεθνούς στον Κόσμο.
Δεν είναι λίγα όσα είδαμε και ακούσαμε, μερικές φορές απευθείας, άλλες μέσα από τα λόγια και τις ματιές των άλλων. Τόση είναι η οργή που αγγίξαμε και τόση η αξιοπρέπεια που συναντήσαμε που σκεφτόμαστε πως είμαστε πιο μικροί ακόμα κι απʼ αυτό που πιστεύαμε. Στο Μεξικό και στις πέντε ηπείρους συναντήσαμε αυτό που μονάχα υποψιαζόμασταν όταν ξεκινήσαμε αυτό το έκτο, καινούργιο, βήμα μας: υπάρχει άλλος κόσμος, υπάρχει άλλος δρόμος.

Εάν η καταστροφή που πλησιάζει μπορεί να αποφευχθεί και να ʽχει η ανθρωπότητα μια ακόμα ευκαιρία, θα είναι από αυτούς τους άλλους και τις άλλες που, από κάτω και αριστερά, όχι μόνο αντιστέκονται αλλά και διαγράφουν ήδη το περίγραμμα ενός άλλου πράγματος.
Διαφορετικού από αυτό που εκεί επάνω συμβαίνει.
Στην αδύνατη γεωμετρία της πολιτικής Εξουσίας, οι φονταμενταλισμοί μοιράζονται ισόμορφα: οι δεξιοί εναλλάσσονται με τους ακροδεξιούς και οι θεσμικοί αριστεροί μετακινούνται προς την ιλουστρασιόν δεξιά. Εκείνοι, από τον προοδευτικό τύπο, που παραπονιούνται ότι οι φανατικοί του αντίπαλου τύπου λογοκρίνουν, παρερμηνεύουν και συκοφαντούν τον αρχηγό τους, με τη σειρά τους λογοκρίνουν, παρερμηνεύουν, συκοφαντούν και αποσιωπούν οποιοδήποτε άλλο κίνημα δεν υποτάσσεται στις προσταγές του αρχηγού και χωρίς αιδώ μοιράζουν καταδίκες και απαλλαγές στο ρυθμό ενός επικοινωνιακού παράλογου ράτινγκ. Φανατικοί της μιας και της άλλης πλευράς ανταγωνίζονται σε ψέματα ντυμένα σαν αλήθειες και τα εγκλήματα μετριούνται με τον τηλεοπτικό χρόνο που καταλαμβάνουν. Αλλά όλα αυτά δεν είναι παρά η χλωμή αντανάκλαση αυτού που συμβαίνει στην πολιτική.

Η αηδία για τον κυνισμό και την ανικανότητα των παραδοσιακών πολιτικών τάξεων, έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε οργή. Μερικές φορές αυτή η οργή ακολουθεί την ελπίδα μιας αλλαγής μέσα από τους παραδοσιακούς δρόμους και συγκρούεται, ή με την απογοήτευση που παραλύει, ή με την αυθαίρετη εξουσία που καθυποτάσσει. Ο σαστισμένος και βάρβαρος βορράς ξαναγυρίζει στα γνωστά του μονοπάτια. Όταν δεν πατρονάρει εκλογικές νοθείες (όπως στο Μεξικό) προωθεί, ενθαρρύνει και χρηματοδοτεί πραξικοπήματα (όπως τώρα στη Βολιβία και τη Βενεζουέλα). Ο πόλεμος εξακολουθεί να είναι η κατεξοχήν διεθνής διπλωματία του: το Ιράκ και το Αφγανιστάν καίνε, αλλά προς απογοήτευση των από πάνω, δεν εξατμίζονται.

Η επιβολή ηγεμονισμών και ομογενοποιήσεων σε παγκόσμια κλίμακα, βρίσκει στα έθνη, τις περιφέρειες και τις μικρές περιοχές , τους μαθητευόμενους μάγους που διδάσκουν την αδύνατη, ιστορικά, επιστροφή σε ένα παρελθόν όπου ο φανατισμός ήταν νόμος και επιστημονικό δόγμα. Εν τω μεταξύ οι πολιτικές κυβερνώσες τάξεις ανακάλυψαν στον κόσμο του θεάματος την κατάλληλη μεταμφίεση για να κρύψουν την εμπλοκή τους στο οργανωμένο έγκλημα.
Κορεσμένος από τόση απληστία, ο πλανήτης αρχίζει να μας χρεώνει τον απλήρωτο λογαριασμό της καταστροφής του. Αλλά και οι «φυσικές» καταστροφές κι αυτές ταξικές είναι και οι συμφορές τους γίνονται αισθητές κυρίως σε εκείνους που τίποτα δεν έχουν και τίποτα δεν είναι. Απέναντι σʼ αυτό η βλακεία της Εξουσίας δεν έχει όρια: εκατομμύρια και εκατομμύρια δολάρια δαπανώνται για καινούργια όπλα και για ακόμα περισσότερες στρατιωτικές βάσεις. Η Εξουσία του κεφαλαίου δεν νοιάζεται να φτιάξει δασκάλους και δασκάλες, μηχανικούς, γιατρούς αλλά στρατιώτες. Δεν προετοιμάζει δημιουργούς αλλά κι άλλους καταστροφείς.

Όσοι και όσες αντιτάσσονται σε αυτό, καταδιώκονται, φυλακίζονται δολοφονούνται.
Στο Μεξικό βρίσκονται στη φυλακή αγρότες που υπερασπίστηκαν τη γη τους (Σαν Σαλβαδόρ Ατένκο). Στην Ιταλία διώκονται κα αντιμετωπίζονται ως τρομοκράτες όσοι αντιτίθενται στην εγκατάσταση στρατιωτικών βάσεων. Στη Γαλλία της «ελευθερίας, ισότητας και αδελφότητας» οι ανθρώπινες υπάρξεις είναι ελεύθερες, ίσες και αδελφές μονάχα αν τα χαρτιά το λένε. Στην Ελλάδα η νεότητα είναι ένα ελάττωμα που πρέπει να ξεριζωθεί. Στο Μεξικό και πάλι, αυτή τη φορά στην πόλη που έχει το όνομά του, οι νέοι και οι νέες χαρακτηρίζονται εγκληματίες και δολοφονούνται και δεν τρέχει τίποτα γιατί δεν είναι στην ατζέντα των από πάνω και της μιας και της άλλης πλευράς. Στη Ισπανία της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ένωσης κλείνουν εκδόσεις και ποινικοποιούν μια γλώσσα, τα Εουσκέρα (βάσκικα), σκεπτόμενοι πως σκοτώνοντας το λόγο σκοτώνουν εκείνον που τον αρθρώνει. Στην τόσο κοντινή Ασία απαντάνε με τεθωρακισμένα στις δίκαιες διεκδικήσεις των αγροτών. Και στις γεμάτες υπεροψία ΗΠΑ που γεννήθηκαν από το αίμα των μεταναστών, καταδιώκουν και δολοφονούν εκείνους και εκείνες που έχουν άλλο χρώμα. Στο μεγάλο πόνο που λέγεται Λατινική Αμερική υποτιμάται και ταπεινώνεται το μελαχρινό αίμα που τη βαστάζει. Στην ανυπότακτη Καραϊβική, ένας λαός, ο κουβανέζικος, πρέπει να προσθέσει στη δυστυχία από τις φυσικές καταστροφές και εκείνη από έναν ιμπεριαλιστικό αποκλεισμό που δεν είναι τίποτε άλλο από ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία.
Και σε όλες τις γωνιές της γεωγραφίας του κόσμου, και σε όλες τις μέρες των ημερολογίων του, εκείνοι και εκείνες που δουλεύουν, εκείνοι και εκείνες που προχωράνε τα πράγματα, στερούνται, ταπεινώνονται, καταπιέζονται, τους εκμεταλλεύονται.
Αλλά υπάρχουν και φορές, πολλές, τόσες που μας κάνουν να χαμογελάμε, που η οργή, οι οργές βρίσκουν τους δικούς τους δρόμους, καινούργιους, αλλιώτικους. Και, τότε, το «όχι» που υψώνουν δεν αντιστέκεται μονάχα, αλλά και αρχίζει να προτείνει, να προτείνεται.
Από τη δημόσια εμφάνισή μας, εδώ και δεκαπέντε χρόνια, ήταν δέσμευσή μας να γίνουμε γέφυρα για να βαδίσουν οι εξεγέρσεις από τη μια πλευρά στην άλλη.
Μερικές φορές το καταφέραμε, άλλες όχι.
Τώρα βλέπουμε και νιώθουμε όχι μονάχα την εξεγερμένη αντίσταση που συντρόφισσα και αδελφή, στέκεται στο πλευρό μας και εμψυχώνει τα βήματά μας.

Τώρα υπάρχει κάτι που δεν υπήρχε πριν ή που εμείς δεν καταφέρναμε να δούμε.

Υπάρχει μια δημιουργική οργή.
Μια οργή που ζωγραφίζει ήδη όλα τα χρώματα των δρόμων των από κάτω και αριστερά στις πέντε ηπείρους….

ΙΙΙ.

ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ 25 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ EZLN, ΤΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ, ΤΟΝ ΠΕΜΠΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΛΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ, ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ, ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΕΡΟΙ ΤΟΥ EZLN, ΠΡΟΣΚΑΛΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΟ

ΠΡΩΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.

ΜΕ ΘΕΜΑ:
ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ: ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ:

ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟY, ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑ, ΣΤΙΣ 26, 27, 28 ΚΑΙ 29 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2008. ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ του Frente Popular Frasico Villa Indepediente-UNOPII, στη λεωφόρο Guelatao 50, Colonia Alvaro Obregon, Delegacion Iztapalapa, κοντά στο σταθμό του μετρό Guelatao, όπου θα στηθεί η έκθεση. Και ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ της UNIOS, οδός Dr. Carmona y Valle 32, colonia Doctores, κοντά στο σταθμό του μετρό Cuauhtemoc, όπου θα πραγματοποιηθούν άλλες εκδηλώσεις.

ΚΑΡΑΚΟΛ ΤΟΥ ΟΒΕΝΤΙΚ, ΤΣΙΑΠΑΣ, ΕΔΡΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΛΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ «ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΩΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ», ΣΤΙΣ 31 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 2008 ΚΑΙ ΤΗΝ 1η ΓΕΝΑΡΗ ΤΟΥ 2009.
ΣΑΝ ΚΡΙΣΤΟΜΠΑΛ ΔΕ ΛΑΣ ΚΑΣΑΣ, ΤΣΙΑΠΑΣ, ΣΤΙΣ 2, 3, ΚΑΙ 4 ΓΕΝΑΡΗ ΤΟΥ 2008. ΣΤΟ UNIVERSIDAD DE LA TIERRA (CIDECI), που βρίσκεται στην οδό Camino Real de San Juan Chamula, Colonia Nueva Maravilla.

ΜΕΡΙΚΑ ΥΠΟΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΑ ΕΙΝΑΙ:

-ΑΛΛΗ ΥΠΑΙΘΡΟΣ
-ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ
-ΑΛΛΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
-ΑΛΛΗ ΤΕΧΝΗ, ΑΛΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
-ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ
-ΑΛΛΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ
-ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
-ΑΛΛΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ

Στην Πόλη του Μεξικού θα στηθεί μια μεγάλη εθνική και διεθνής έκθεση όπου κάθε αγώνας, κάθε εμπειρία, κάθε οργή θα έχει ένα χώρο, μια θέση για να δείξει τον αγώνα και το θυμό της. Για να κοιταχτούμε, να ακούσουμε ό ένας την άλλη, να γνωριστούμε.
Στη γη των ζαπατίστας, η αξιοπρέπεια και η οργή θα γίνουν τέχνη και πολιτισμός, μουσική και τραγούδι γιατί η εξέγερση επίσης χορεύεται. Και με λέξεις ο πόνος θα γίνει ελπίδα.

Στο Σαν Κριστόμπαλ δε λας Κάσας, ο λόγος θα πάει και θα έρθει για να γεννήσει κιʼ άλλες λέξεις και να δώσει δύναμη και αιτία στην οργή.
Στο φεστιβάλ θα συμμετέχουν μόνο οι ομάδες, συλλογικότητες και εθνικές και διεθνείς οργανώσεις που θα προσκληθούν. Για αυτό το λόγο η Επιτροπή της Έκτης του EZLN έχει ξεκινήσει συζητήσεις με πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις, όπως και με αναρχικές και ελευθεριακές συλλογικότητες και ομάδες, με ομάδες εναλλακτικής πληροφόρησης, τέχνης και πολιτισμού, με ομάδες υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με εργαζόμενους και εργαζόμενες στην βιομηχανία του σεξ, με διανοούμενους κοινωνικούς ακτιβιστές, με πρώην πολιτικούς κρατούμενους και κρατούμενες, όλους μέλη της Έκτης Διακήρυξης. Και με ομάδες, συλλογικότητες και οργανώσεις άλλων χωρών, όλες μέρος της Έκτης Διεθνούς. Μετά από αυτές τις διαβουλεύσεις θα αποφασιστούν τα κριτήρια για τις προσκλήσεις και τα κριτήρια συμμετοχής.
Για τα στρογγυλά τραπέζια και κεντρικές συζητήσεις o EZLN θα καλέσει κοινωνικούς ακτιβιστές, στοχαστές και εκπροσώπους αντικαπιταλιστικών εγχειρημάτων στο Μεξικό και τον κόσμο. Η λίστα των προσκαλεσμένων θα δημοσιοποιηθεί αργότερα.
Περισσότερες λεπτομέρειες για το πώς σκεφτόμαστε αυτό το φεστιβάλ της αξιοπρεπούς οργής θα δοθούν σε εύλογο χρονικό διάστημα (δηλαδή όταν θα έχουμε μια ιδέα πάνω κάτω του προβλήματος που μας/σας μπλέξαμε).

Αυτά είναι όλα για την ώρα.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΕΝΚΟ!

Από τα βουνά του Νοτιοανατολικού Μεξικού

Για την Παράνομη Επαναστατική Ιθαγενική Επιτροπή – Γενική Διοίκηση του EZLN

Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος

Μεξικό, Σεπτέμβρης του 2008

http://dignarabia.ezln.org.mx

πηγή: http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=910610

ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ,
ΝΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΤΕΝΚΟ

 Η πόλη του Ατένκο έγινε γνωστή όταν την περίοδο 2001-2002 οι κάτοικοι της (φτωχοί αγρότες στην μεγάλη τους πλειοψηφία) με δυναμικές κινητοποιήσεις κατάφεραν να ανατρέψουν την απόφαση της κυβέρνησης του Μεξικού που ήθελε να πάρει τα χωράφια τους για να κατασκευάσει ένα τεράστιο αεροδρόμιο. Μέσα σε αυτό τον αγώνα δημιουργήθηκε και το Μέτωπο των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης, η οργάνωση ραχοκοκαλιά του κινήματος του Ατένκο.

Το Ατένκο έρχεται πάλι στην επικαιρότητα όταν στις 3 Μάη του 2006 η αστυνομία διαλύει τους πάγκους και κυνηγά τους πωλητές λουλουδιών στην αγορά του Texcoco δίπλα στο Ατένκο, καθώς η περιοχή είχε επιλεγεί από την Wall-Mart για να ανοίξει κατάστημα. Αλληλέγγυοι από το Ατένκο, μέλη του Μετώπου και άλλοι άνθρωποι φτάνουν στην περιοχή κλείνουν τις εθνικές οδούς και ακολουθούν συγκρούσεις. Στις 4 Μάη οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας με 3000 βαριάοπλισμένους άνδρες εισβάλουν στο Ατένκο και σαρώνουν τα πάντα. Ο απολογισμός της βαρβαρότητας τους είναι 2 νεκροί -ο ένας 14 χρονών παιδί-, εκατοντάδες τραυματίες, δεκάδες καταγγελίες γυναικών για βιασμούς και περισσότερες από 200 συλλήψεις. Για όλο αυτό το σχεδιασμένο όργιο βίας από τις δυνάμεις καταστολής, μόνο ένας καταδικάστηκε σε 3 χρόνια εξαγοράσιμα.  

Δύο χρόνια μετά τον Μάη του 2006, 13 αγωνιστές του Ατένκο παραμένουνστις φυλακές. Για τους τρεις απʼ αυτούς τον Ιγνάσιο δελ Βάγιε, τον ΦελίπεΑλβάρες και τον Έκτορ Γκαλίντο οι οποίοι κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, το 2007 εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση για 67 χρόνια φυλάκιση. Στις 21 Αυγούστου του 2008 εκδόθηκε νέα καταδικαστική απόφαση για 32 χρόνια στους 10 αγωνιστές και επιπλέον 45 χρόνια στον Ιγνάσιο δελ Βάγιε.  

Η εκδικητική μανία της Μεξικάνικης κυβέρνησης δεν μπορεί και δε θα μείνει αναπάντητη. Δεν ξεχνάμε τους αγώνες και τους πολιτικούς κρατούμενους του Ατένκο, δε συγχωρούμε την κυβέρνηση και τις αστυνομικές δυνάμεις για τα εγκλήματά τους.  

Απαιτούμε:

 - την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων για την εγκληματική καταστολή στο Ατένκο.  

– την άμεση απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατούμενων και το σταμάτημα κάθε δίωξης των αγωνιστών του Ατένκο.

 Οι αγώνες των εργαζόμενων, των αγροτών, των νέων δεν είναι ούτε νόμιμοι, ούτε παράνομοι. ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ.  

Αν και βρισκόμαστε πολλά χιλιόμετρα μακριά από το Μεξικό αυτό δε μας εμποδίζει να είμαστε στο πλευρό των αδελφών μας του Ατένκο, του Μετώπου των Λαών για την Υπεράσπιση της Γης και της Άλλης Καμπάνιας.  

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ  

ΑΔΕΛΦΙΑ ΣΤΟ ΑΤΕΝΚΟ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ, ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ  

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ για το ΑΤΕΝΚΟ, έξω από την ΜΕΞΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΛΩΝΑΚΙΟΥ, ΤΡΙΤΗ 16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 7.00 μ.μ. 

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ 

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ 

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΥΠΟΥ του Διεθνούς Αεροδρομίου Αθηνών 

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΙΣΘΩΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ

 

Την Πέμπτη 10 Ιουλίου, άτομα από την συλλογικότητα F.A.R.M.A. και στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Καμπάνιας Αλληλεγύης στην Ζαπατιστική Αυτονομία και ενάντια στο Πόλεμο στην Τσιάπας, έκαναν παρέμβαση στην συναυλία του Manu Chaο, στον συναυλιακό χώρο της Μαλακάσας στον οποίο είχαν προσέλθει περίπου 30,000 άνθρωποι. Έχοντας έρθει σε επαφή με τον καλλιτέχνη μέσω συλλογικοτήτων από την Αθήνα και την Βαρκελώνη και χωρίς καμία συνεννόηση με τους διοργανωτές της συναυλίας, σηκώθηκαν στην σκηνή δυο πανό που έγραφαν στα ελληνικά και στα ισπανικά «Οι Ζαπατίστας δεν είναι μόνοι, δεν είναι μόνες» και «Κάτω τα χέρια από την Ζαπατιστική Αυτονομία» και διαβάστηκε στην σκηνή ανακοίνωση από συντρόφισσα.

Ακολουθεί το κείμενο της παρέμβασης που στην συνέχεια μοιράστηκε στον κόσμο που βρισκόταν εκεί σε 4000 αντίτυπα:

 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΩΝ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ

            Την Πρωτοχρονιά του 1994 οι ιθαγενικές κοινότητες των Μάγιας στην Πολιτεία Τσιάπας του Ν.Α. Μεξικού εξεγέρθηκαν ενάντια σε αιώνων καταπίεση, ρατσισμό και βία που υφίσταντο από το Μεξικανικό κράτος. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι Ζαπατίστας αντιστάθηκαν στις πιέσεις της τοπικής εξουσίας και προσπάθησαν να οργανωθούν και να οικοδομήσουν  την καθημερινότητα τους σύμφωνα με τις δικές τους αξίες. Αξίες που στο κέντρο τους έχουν το σεβασμό στη φύση και στον άνθρωπο, την κοινοκτημοσύνη, την αμεσοδημοκρατία στη λήψη αποφάσεων και συλλογικότητα στον τομέα της εργασίας. Μετά την εξέγερση η απόφαση να στηριχθούν στις δικές τους δυνάμεις αντιστεκόμενοι στην αδιαφορία, το ρατσισμό και την καταστολή, οδήγησε τους Ζαπατίστας να οικοδομήσουν το δικό τους σύστημα παραγωγής, καλλιέργειας και διακίνησης των προϊόντων τους, το δικό τους σύστημα υγείας, το δικό τους σύστημα εκπαίδευσης χωρίς να περιμένουν την ελεημοσύνη ενός κράτους που τους θυμόταν μόνο όταν επρόκειτο να εξαγοράσει την αξιοπρέπεια τους. Αντίσταση και αυτοοργάνωση στην πράξη είναι τα όπλα τους.

Τους τελευταίους μήνες το Μεξικανικό κράτος έχει εντείνει ιδιαίτερα την καταστολή ενάντια στους Ζαπατίστας και στις οργανώσεις της Άλλης Καμπάνιας σε όλο το Μεξικό. Ακολουθεί ανακοίνωση της Παράνομης Επαναστατικής Ιθαγενικής Επιτροπής του Ζαπατιστικού εθνικοαπελευθερωτικού στρατού τονΣεπτέμβρη του 2007:

«Αυτές τις στιγμές η πολιτειακή κυβέρνηση της Τσιάπας και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση, πραγματοποιούν μια εκστρατεία ενάντια στις κοινότητες των Ζαπατίστας. Εκτοπισμοί, επιθέσεις από παραστρατιωτικούς και εισβολές με την υποστήριξη της κυβέρνησης, καταδιώξεις και απειλές, ξαναγίνονται μέρος του περιβάλλοντος των ιθαγενικών κοινοτήτων που έχουν βάλει στόχο να ορίσουν τη δική τους τύχη και να βελτιώσουν τις συνθήκες τις συνθήκες της ζωής τους, πάντα χωρίς να χάνουν την ιθαγενική τους ταυτότητα. Όπως οποιαδήποτε κυβέρνηση της δεξιάς, έτσι και η κυβέρνηση του Σαμπίνες στην Τσιάπας συνεχίζει την καταστολή και την αρπαγή αλλά τώρα με την σημαία της αριστεράς. Η θεσμική αριστερά δεν είναι παρά μια δεξιά ντροπιαστική, μια δεξιά που έχει τη στήριξη των διανούμενων. Εμείς θα κάνουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε. Να αντιστεκόμαστε. Δεν πειράζει αν είμαστε μόνοι. Δεν θα είναι η πρώτη φορά, και πριν μετατραπούμε σε μόδα της καφετέριας και πάλι μόνοι ήμαστε.»

Μπροστά στην εντεινόμενη καταστολή η απάντηση από όλους εμάς εδώ πρέπει να είναι άμεση. Είναι αναγκαίο να δράσουμε. Όχι μόνο γιατί κάποιοι φτωχοί σε μια εξωτική χώρα δέχονται επίθεση από μια κακή κυβέρνηση. Όχι μόνο γιατί καταστέλλεται κάτι σημαντικό και ελπιδοφόρο που υπάρχει εκεί μακριά. Αλλά και γιατί το τί συμβαίνει εδώ σχετίζεται άμεσα με το εκεί. Γιατί και εδώ η κρατική καταστολή που συμπληρώνεται με παρακρατικές επιθέσεις σε στέκια, συνδικαλιστικούς χώρους και καταλήψεις,  η ρατσιστική μεταχείριση των μεταναστών, οι κοινωνικές ανισότητες, οι επιθέσεις των κυβερνήσεων ενάτια σε φοιτητές και εργαζομένους, οι φυλακίσεις αγωνιστών, η λεηλασία της φύσης είναι πραγματικότητες τις οποίες δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και να μένουμε απαθείς.

Αυτό που μένει σε εμάς είναι να ψάξουμε δρόμους πέρα από τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της κυριαρχίας και να δούμε πως σε αυτό τον αγώνα δεν είμαστε μόνοι και μόνες, αλλά έχουμε δίπλα μας στα μακρινά βουνά του νοτιανατολικού Μεξικού αδέρφια τα οποία ήδη χτίζουν έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

farmazapatista.blogspot.com

 

Υ.Γ: Η παρουσία μας εδώ δεν σημαίνει με κανένα τρόπο τη στήριξη μιας διοργάνωσης με υποχρεωτική είσοδο και μάλιστα πανάκριβη, που εμπορευματοποιεί την καλλιτεχνική έκφραση και το αυτονόητο δικαίωμα μας στη μουσική με μια λογική που στοχεύει μόνο στο κέρδος και το διασφαλίζει με τη παρουσία μπράβων.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ της Συναυλίας Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας στο Θέατρο Πέτρας στις 30/5 για την οικονομική ενίσχυση μικρού υδροηλεκτρικού έργου στις ζαπατιστικές κοινότητες, που έχει αναλάβει η ομάδα F.A.R.M.A.

Μετά από το ταξίδι μας στις Ζαπατιστικές κοινότητες το καλοκαίρι του 2007, εκτιμήσαμε το κόστος του μικρού υδροηλεκτρικού για την κοινότητα από την οποία πήραμε μετρήσεις γύρω στα 10000 ευρώ.

Αφού είχαμε επιστρέψει, οι ζαπατιστικές κοινότητες μετά από εσωτερικές συζητήσεις και για δικούς τους λόγους, άλλαξαν τελικά την τοποθεσία του έργου σε άλλη κοινότητα με ιατρική κλινική που έχει ανάγκη από ηλεκτρισμό. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μην έχουμε δει από κοντά την θέση του υδροηλεκτρικού και οι παλιότερες μετρήσεις να είναι άχρηστες. Ζητήσαμε από τις συντρόφισσες και τους συντρόφους στην Τσιάπας να κάνουν κάποιες από τις μετρήσεις που χρειάζονταν και αποσπασματικά καταλάβαμε πως η υψομετρική διάφορα που είναι αναγκαία για την καλή λειτουργία του υδροηλεκτρικού ήταν πολύ μικρή στην νέα κοινότητα.

Παρόλα αυτά θεωρήσαμε πως θα μπορούσε να βρεθεί μια τεχνική λύση και προχωρήσαμε στην συγκέντρωση των απαραίτητων οικονομικών πόρων. Μετά από εμπειρία ενάμιση έτους σε εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης και ενημέρωσης όπως το πάρτι στο Αυτόνομο Στέκι, το τριήμερο φεστιβάλ στο Πολυτεχνείο, το παζάρι στην Νέα Σμύρνη, το πάρτι στην παραλία της Βούλας και το πάρτι στο λόφο του Στρέφη είχαμε συγκεντρώσει μόλις το ποσό των 1707 ευρώ. Έτσι, βλέποντας την αναγκαιότητα εξεύρεσης οικονομικών πόρων σε εύλογο χρονικό διάστημα, αλλά και θέλοντας να οργανώσουμε μια εξώστρεφη διαδικασία που να έχει πολιτικά χαρακτηριστικά καταλήξαμε στην συναυλία του Θεάτρου Πέτρας. Γνωρίζοντας πως θα ερχόταν αρκετός κόσμος που δεν είχε καθόλου ή είχε μικρή ενημέρωση για τους Ζαπατίστας, και θέλοντας να συμβάλλουμε στην ενημέρωση και στην παραπέρα κινητοποίηση ανθρώπων, οργανώσαμε πριν τη συναυλία συζήτηση για τους Ζαπατίστας και τη ριζοσπαστική οικολογία, έγινε προβολή βίντεο για το Μεξικό «των από κάτω», διαβάστηκαν κείμενα για την κρατική καταστολή που προσπαθούσαν να συνδέσουν το εκεί με το εδώ, υπήρχε πολύ έντυπο υλικό και αρκετά πανό. Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό, είναι το γεγονός πως επιλέξαμε την ελεύθερη συνεισφορά με προτεινόμενη οικονομική ενίσχυση ως τρόπο συγκέντρωσης χρημάτων (μοιράζοντας επεξηγηματικό κείμενο) και όχι την υποχρεωτική είσοδο, προσπαθώντας από τη μία τα χρήματα να προκύψουν από την αλληλεγγύη του κόσμου και από την άλλη αποφεύγοντας καταναγκασμούς και εξουσιαστικές λογικές. Ήταν ένα ρίσκο για εμάς το οποίο τελικά δούλεψε.

Αν και «τα καλά νέα ταξιδεύουν γρήγορα» έχουμε και λέμε…

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΤΡΑΣ

ΕΞΟΔΑ
Εκτυπώσεις(4500 αφίσες, φυλλάδια) 668 ευρώ
Κουπόνια, σφραγίδα, κόλλες, φιλμ 61 ευρώ
Ήχος, προτζέκτορας, ηχοληψία 2000 ευρώ
Μεταφορικά καλλιτεχνών, φαγητά και ποτά 1133 ευρώ
Βίντεο 50 ευρώ
Πανό, μπογιές 40 ευρώ
Σπασμένη κιθάρα Night on Earth 500 ευρώ

Συνολικά έξοδα 4452 ευρώ

ΕΣΟΔΑ
Κουτιά οικονομικής ενίσχυσης 23759 ευρώ
Κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης 1100 ευρώ
Σωματείο Εργαζομένων στα Δικαστήρια 500 ευρώ

Συνολικά έσοδα 25359 ευρώ

ΕΣΟΔΑ – ΕΞΟΔΑ 20907 ευρώ

Στο ταμείο της ομάδας υπήρχαν 1707 ευρώ από τις δράσεις που αναφέραμε πριν, οπότε συνολικά στο ταμείο της ομάδας για το έργο υπάρχουν 22614 ευρώ.

Να επισημάνουμε πως οι καλλιτέχνες και ο δήμος δεν πληρώθηκαν για τη συναυλία, αλλά πως τα χρήματα από το μπαρ του συναυλιακού χώρου δεν δόθηκαν σε εμάς αν και το επιδιώξαμε.

Εδώ θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο συλλογικό μπράβο στον (δεν βάζουμε «στην» γιατί αναγνωρίζουμε πλέον τις πράξεις του «μάτσο» αρσενικού) ανεγκέφαλο που με το να πετάξει το γυάλινο μπουκάλι βότκα στην σκηνή, που ευτυχώς δεν χτύπησε σοβαρά κάποιο από τα παιδιά που έπαιζαν, κατάφερε να σπάσει την μοναδική κιθάρα του παιδιού από τους Night On Earth, που είχε προσφερθεί να συμμετέχει όπως όλες/οι μας στην διοργάνωση της συναυλίας. Δεν θα μπορούσαμε να μην τον βοηθήσουμε να φτιάξει την κιθάρα του, αλλά πάντα εις βάρος των συντροφισσών και συντρόφων Ζαπατίστας που πέρα από την αλληλεγγύη μας στα πλαίσια του κοινού μας αγώνα, χρειάζονται και αυτά τα λεφτά για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια.

Όπως βλέπετε από τον οικονομικό απολογισμό τα έσοδα της συναυλίας ήταν εκπληκτικά περισσότερα από αυτά που περιμέναμε. Γιʼ αυτό θα πρέπει σίγουρα να ευχαριστήσουμε όλες και όλους εσάς που ήσασταν εκεί και στηρίξατε την συναυλία και την ελεύθερη συνεισφορά στην πράξη, που ήταν μια συλλογική νίκη, ένα μικρό βήμα προς την αυτοδιαχείριση και την αυτοδιάθεση. Επίσης, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τα άτομα και τις συλλογικότητες από το ευρύτερο αντικαπιταλιστικό κίνημα της Αθήνας, που βοήθησαν, και την ημέρα της συναυλίας αλλά και στην προετοιμασία της, μεταφέροντας την εμπειρία τους από παρόμοιες διοργανώσεις αλλά και βοηθώντας στο να εξασφαλίσουμε τον χώρο και τα μηχανήματα χωρίς ή με το ελάχιστο δυνατό αντίτιμο, και παραχωρώντας μας το βίντεο που προβλήθηκε. Επίσης θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους καλλιτέχνες που έπαιξαν στην συναυλία και στάθηκαν έτσι αλληλέγγυοι στο εγχείρημα και βοήθησαν στο να μαζευτεί εκεί όλος αυτός ο κόσμος. Τέλος ένα μεγάλο ευχαριστώ στους τεχνικούς και τους υπαλλήλους του δήμου που φρόντισαν τον ήχο και τον χώρο και όλες και όλους εσάς που βοήθησαν στον καθαρισμό του θεάτρου μετά το τέλος της συναυλίας, δίνοντας ένα πρωτοφανές απ΄ ότι μας είπαν, παράδειγμα αλληλεγγύης στους ανθρώπους που εργάζονται στον χώρο.

Το καλοκαίρι θα ταξιδέψουμε στις Ζαπατιστικές κοινότητες και ελπίζουμε να έχουμε την δυνατότητα να πάμε στην κοινότητα και να την δούμε από κοντά, γνωρίζοντας όμως πώς δέχονται προκλήσεις και απειλές από τον Μεξικανικό στρατό και τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, κάτι που ίσως δυσκολέψει τις μετακινήσεις κτλ. Τώρα που το οικονομικό μέρος της προσπάθειας έχει καλυφθεί επαρκώς, σκεφτόμαστε ότι θα μπορούσε να ηλεκτροδοτηθεί η κλινική με φωτοβολταϊκά που παράγουν ηλεκτρική ενέργεια από τον ήλιο, μιας και μάλλον δεν υπάρχει αρκετή υψομετρική διάφορα στην διαδρομή που ακολουθεί το ποτάμι κοντά στο χωριό. Επειδή όμως μια τέτοια εγκατάσταση θα χρειάζονταν ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής ενίσχυσης, θέλουμε να είμαστε σίγουροι/ες ότι το υδροηλεκτρικό έχει αποκλιστεί από τεχνική άποψη, κάτι που θα αποφασίσουμε αφού έχουμε πάει στην κοινότητα το καλοκαίρι.

Τέλος, στόχος μας είναι το σύνολο των χρημάτων που έχουμε συγκεντρώσει να χρησιμοποιηθούν για την έμπρακτη αλληλεγγύη στους Ζαπατίστας, που σημαίνει πως τα έξοδα των απαιτούμενων ταξιδιών στο Μεξικό θα καλύπτονται από τα ίδια τα άτομα.

Αυτές είναι οι πρώτες μας σκέψεις τις οποίες θα μεταφέρουμε και στις συντρόφισσες και τους συντρόφους στην Τσιάπας.

Συντροφικά,

Ομάδα F.A.R.M.A.

Είμαστε εδώ! ¡Estamos aqui!

Δεν παραδινόμαστε! Δεν ξεπουλιόμαστε! Δεν υποχωρούμε!

ΕΚΔΗΛΩΣΗ: Σάββατο 28 Ιούνη, 8.00 μ.μ., villa Amalias

Προβολή για την κατάσταση στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες, τους πολιτικούς κρατούμενους της Τσιάπας, του Ατένκο και της Οαχάκα.

 Ενημέρωση από μέλη της Διεθνούς Επιτροπής Πολιτών για την Παρατήρηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (CCIODH) και της ομάδας Reus από την Καταλωνία.

 Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους Ζαπατίστας!

 Solidaridad con l@s rebeldes Zapatistas!

 Αλληλέγγυες/οι από τον αναρχικό, αντιεξουσιαστικό και ελευθεριακό χώρο

 e-mail: solidaridadzapatist@gmail.com Είμαστε εδώ! ¡Estamos aqui!

Στις 10 Ιουνίου, στην Αθήνα, στο Μουσείο Μπενάκη, στο πλαίσιο της Πανευρωπαϊκής Καμπάνιας Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας, εγκαινιάσαμε, υπό την παρουσία του μεξικανού πρέσβη και του Έλληνα υφυπουργού Εξωτερικών, την έκθεση «Μεξικό 2008 – Όψεις και….. Αίμα».

Ο κ. πρέσβης εγκαινιάζοντας την έκθεση με τίτλο «Όψεις και Χρώμα» προς τιμήν του μεξικανού αρχιτέκτονα Ρικάρδο Λεγορέτα, μας μίλησε για ένα ειδυλλιακό Μεξικό, γεμάτο χρώμα, έναν παράδεισο ελευθερίας και σεβασμού των δικαιωμάτων.

Και οι βιασμένες γυναίκες του Ατένκο, κ. πρέσβη; Και οι νεκροί της Οαχάκα; Οι δεκάδες εξαφανισμένοι; Οι πολιτικοί κρατούμενοι; Το σκηνικό πολέμου που στήνει η κυβέρνησή σας ενάντια στους εξεγερμένους ιθαγενείς ζαπατίστας;

Ένας πρέσβης δεν μπορεί να απαντήσει σε τέτοια ερωτήματα. Το κατανοούμε.

Γιʼ αυτό, και επειδή για μας οι ειδυλλιακές όψεις του Μεξικού σκεπάζονται από το χρώμα του αίματος και το μαύρο της βαρβαρότητας, ήμασταν εκεί για να απαντήσουμε με το δικό μας ταπεινό τρόπο στη σιωπή που τυλίγει τις όψεις του σύγχρονου Μεξικού.

 Ανοίχτηκε πανό, μοιράστηκαν προκηρύξεις και ενημερωτικό υλικό, πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα.

 Ο μεξικανός πρέσβης έκλεισε την ομιλία του λέγοντας «Viva Mexico, Viva Grecia».

 Εμείς αποχωρίσαμε φωνάζοντας «ZAPATA VIVE LA LUCHA SIGUE».

 Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας και Ενάντια στην Καταστολή στην Τσιάπας

Αλληλέγγυες και Αλληλέγγυοι

 η προκήρυξη:

 Όψεις και… ΑΙΜΑ

Μεξικό 2008: Κάτω από τη μάσκα της «δημοκρατίας»

 Τη στιγμή που γίνονται τα εγκαίνια αυτής της έκθεσης η κυβέρνηση του Μεξικού εγκαινιάζει έναν πόλεμο στην πολιτεία της Τσιάπας. Πίσω από τις γαλάζιες παραλίες και τα αρχαία μνημεία βρίσκεται ένα κράτος που δολοφονεί, φυλακίζει και καταστέλλει κάθε κοινωνικό κίνημα που προσπαθεί να χτίσει ένα Μεξικό με δημοκρατία, ελευθερία, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια. Λίγοι μήνες μόνο μας χωρίζουν από τη βάρβαρη καταστολή του κινήματος των αγροτών στο Ατένκο και της παλλαϊκής εξέγερσης στην Οαχάκα. Λίγοι μήνες μόνο από τους 28 νεκρούς, τους κτηνώδεις βιασμούς γυναικών κρατουμένων από άνδρες των αστυνομικών δυνάμεων, τους δεκάδες «εξαφανισμένους», τους εκατοντάδες φυλακισμένους.

 Αυτή τη στιγμή η πολιτειακή κυβέρνηση της Τσιάπας και η ομοσπονδιακή κυβέρνηση του Μεξικού, επιχειρούν έναν πόλεμο ενάντια στις εξεγερμένες κοινότητες των ιθαγενών Ζαπατίστας, που αγωνίζονται για να ορίζουν οι ίδιοι την τύχη τους και για να βελτιώσουν τις συνθήκες της ζωής τους. Εκτοπισμοί, επιθέσεις από παραστρατιωτικούς και εισβολές με την υποστήριξη της κυβέρνησης, καταδιώξεις και απειλές, υφαρπαγή της ανακτημένης με την εξέγερση του 1994 γης, ξαναγίνονται μέρος της καθημερινότητας των εξεγερμένων αυτόνομων ιθαγενικών κοινοτήτων.

 Στις 4 Ιουνίου, 200 στρατιώτες και μέλη των σωμάτων ασφαλείας εισέβαλαν στην έδρα του Συμβουλίου Καλής Διακυβέρνησης της Λα Γκαρρούτσα, μία από τις πέντε έδρες των αυτόνομων εξεγερμένων περιοχών. Οι στρατιώτες έλαβαν θέση μάχης, έτοιμοι να επιτεθούν στον άμαχο πληθυσμό. Αποχώρησαν απειλώντας τους κατοίκους πως θα επιστρέψουν σε 15 μέρες.

Το παραπάνω περιστατικό είναι ένα μόνο από τα πολλά που καταγγέλλονται καθημερινά. Οι απειλές και οι επιθέσεις είναι κάθε φορά πιο σοβαρές, ο κίνδυνος του πολέμου είναι ολοένα και πιο εμφανής.

 Οι επιθέσεις ενάντια στις εξεγερμένες ζαπατιστικές κοινότητες είναι μια υπόθεση που αφορά όλους και όλες μας. Μπροστά στην εντεινόμενη καταστολή η απάντηση από όλους εμάς εδώ πρέπει να είναι άμεση. Είναι αναγκαίο να δράσουμε. Όχι μόνο γιατί κάποιοι φτωχοί σε μια εξωτική χώρα δέχονται επίθεση από μια κακή κυβέρνηση. Όχι μόνο γιατί καταστέλλεται κάτι σημαντικό και ελπιδοφόρο που έχει χτιστεί στην Τσιάπας τα τελευταία 14 χρόνια, δημιουργώντας αυτόνομες δομές υγείας, εκπαίδευσης, οικονομίας και δικαιοσύνης. Αλλά γιατί η σιωπή μας είναι συνενοχή, με την αδιαφορία μας συμπράττουμε σε ένα έγκλημα που επιχειρεί να αφανίσει την ελπίδα που εδώ και 14 χρόνια ζει και αντιστέκεται στα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού. Την κοινή ελπίδα, την ελπίδα όλων μας για έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο με Δικαιοσύνη, Ελευθερία και Αξιοπρέπεια.

 Συγχαρητήρια στον κ. Πρέσβη που έχει το θράσος να εμφανίζεται δημόσια και να παρουσιάζει ένα ειδυλλιακό Μεξικό, τη στιγμή που η κυβέρνησή του διαπράττει πολλαπλά εγκλήματα.

 Απαιτούμε:

· να σταματήσουν κάθε είδους επιθέσεις, απειλές και διώξεις ενάντια στους ιθαγενείς λαούς και τα κοινωνικά κινήματα του Μεξικού

· την απελευθέρωση χωρίς όρους όλων των πολιτικών κρατουμένων

· την άμεση απομάκρυνση του στρατού από τις αυτόνομες ιθαγενικές κοινότητες των ζαπατίστας.

 Φτάνει Πια!

ΟΙ ΖΑΠΑΤΙΣΤΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ!

Είμαστε εδώ και θα μας βρίσκετε μπροστά σας, εμπόδιο στα σχέδιά σας!

Την προηγούμενη Κυριακή (1 Ιουνίου 08) έγινε εκδήλωση αλληλεγγύης στους Ζαπατίστας στη Χώρα της Νάξου στο θερινό σινεμά. Προβλήθηκε βίντεο με μαρτυρίες ινδιάνων στις αυτόνομες εξεγερμένες κοινότητες και ακολούθησε συζήτηση με αντιπλήροφόρηση και κατάθεση απόψεων. Επίσης συγκεντρώθηκαν χρήματα για την ενίσχυση της λειτουργίας οδοντοτεχνικού εργαστηρίου στη Τσιάπας. Στην εκδήλωση συμμετείχαν περίπου 50-60 άτομα αν και η φωτογραφία έχει τραβηχτεί πριν αρχίσει και δεν είχαν προσέλθει όλοι.
Ακολουθεί η εισαγωγή που διαβάστηκε από την Αυτόνομη Πρωτοβουλία Νάξου:

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=875405

Οι επιθέσεις ενάντια στις ζαπατιστικές κοινότητες της Τσιάπας έχουν ενταθεί σε επικίνδυνο βαθμό, αφού μόνο το 2008 καταγράφονται τουλάχιστον 20 βίαια επεισόδια στις περιοχές των αυτόνομων δήμων, με δράστες τις ομοσπονδιακές και πολιτειακές αρχές, τις στρατιωτικές, παραστρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις.

Ιδιαίτερα από τα τέλη Απριλίου, οι επεμβάσεις, οι αναγκαστικές εκκενώσεις, οι πυρπολήσεις σπιτιών και η σωματική και ψυχολογική βία του στρατού και της αστυνομίας έχουν αυξηθεί δραστικά στις ζαπατιστικές κοινότητες της ζούγκλας και της βόρειας ζώνης.

 Όπως καταγγέλλουν πολιτικές, κοινωνικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις, ανάλογη κινητοποίηση του μεξικανικού στρατού στις κοινότητες-βάσεις στήριξης του EZLN έχει να σημειωθεί εδώ και αρκετά χρόνια.

 Στις 27 Απριλίου, περίπου 500 αστυνομικοί, με την καθοδήγηση παραστρατιωτικών, εισέβαλαν στην κοινότητα Κρουζτόν, προκειμένου να συλλάβουν κατοίκους που έχουν ανακτήσει τη γη τους.

Στα μέσα Μαΐου, πραγματοποιήθηκε μεγάλη στρατιωτική και αστυνομική επιχείρηση στην κοινότητα Λα Γκαρούτσα, όπου βρίσκεται η έδρα της Επιτροπής Καλής Διακυβέρνησης των Ζαπατίστας, καθώς και στην κοινοτική γη Τουλιλά, στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικά ελικόπτερα σε χαμηλές πτήσεις, απʼ όπου σημαδεύονταν οι κάτοικοι με πολυβόλα όπλα, τμήματα πεζικού του στρατού και μέλη των ομοσπονδιακών μυστικών υπηρεσιών και της πολιτειακής αστυνομίας πρόληψης.

 Αποκλείστηκαν οι δρόμοι όπου κατοικούν μέλη της βάσης στήριξης του EZLN, εκτοξεύτηκαν απειλές κατά της ζωής των ανθρώπων που βρίσκονταν εκεί και έγιναν εισβολές σε τρία σπίτια χωρίς εισαγγελική εντολή, ενώ κακοποιήθηκε και μια 21χρονη κοπέλα. Στη συνέχεια, οι στρατιωτικές και αστυνομικές δυνάμεις εγκαταστάθηκαν μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά από την κοινότητα.

Στις 22 και 23 Μαΐου, ομοσπονδιακά στρατεύματα εισέβαλαν σε ιθαγενικές κοινότητες των δήμων Βενουστιάνο Καράνζα και Τίλα και έλαβαν θέσεις σε διάφορα σημεία της βόρειας ζώνης της Τσιάπας, ενώ στρατιωτικές εισβολές σημειώθηκαν και στη συνοριακή περιοχή Μάρκες δε Κομίγιας.

Τρομοκρατία και συνεχείς απειλές υφίστανται και οι άλλες κοινότητες, όπου εδρεύουν οι Επιτροπές Καλής Διακυβέρνησης των Ζαπατίστας.

Στο Οβεντίκ, καταγγέλθηκαν επιθέσεις, κλοπές αγαθών, αποκλεισμός της πρόσβασης στο νερό, καθώς και η απαγωγή ενός συντρόφου του δήμου Σινακαντάν από αρχές που πρόσκεινται στο Κόμμα Δημοκρατικής Επανάστασης (PRD).

Στη Μορέλια, οι υποστηρικτές του Θεσμικού Επαναστατικού Κόμματος (PRI) επιχείρησαν να καταλάβουν τη γη όπου βρίσκεται το πολιτικό και πολιτιστικό κέντρο των Ζαπατίστας (Καρακόλ), καθώς και μια γειτονική κοινοτική γη στην περιοχή της Λα Γκαρούτσα. Οι PRIίστας εμπόδισαν την πρόσβαση στα σπίτια και τις καλλιέργειες των Ζαπατίστας, διέκοψαν την ηλεκτροδότηση και επιτέθηκαν στην αυτόνομη κλινική, ενώ προχώρησαν και σε παράνομη υλοτόμηση.

Στην κοινότητα συγκεντρώθηκαν περίπου 700 μέλη των βάσεων στήριξης των Ζαπατίστας για να υπερασπιστούν το Καρακόλ και ακολούθησαν συγκρούσεις με ματσέτες και πέτρες, με αποτέλεσμα δεκάδες τραυματίες.

Όσον αφορά τους πολιτικούς κρατούμενους που παραμένουν στις φυλακές της Τσιάπας, στις 27 Μαΐου, έπειτα από εντολή του υπουργού Δικαιοσύνης της πολιτείας, αστυνομικοί εισέβαλαν στην πρόχειρη κατασκήνωση που είχαν στήσει μέσα στη φυλακή μέλη της «Φωνής της Αμάτε» και κρατούμενοι Ζαπατίστας, τους ξυλοκόπησαν άγρια και τους μετέφεραν σε διάφορες φυλακές της πολιτείας, προκειμένου να τους εμποδίσουν να πραγματοποιήσουν προγραμματισμένη 24ωρη απεργία πείνας, η οποία θα συνοδευόταν από αντίστοιχη κίνηση της «Φωνής του Κάμπου».

Ταυτόχρονα, επίθεση δέχθηκε ο καταυλισμός «Αθώες Φωνές», που είχε στηθεί έξω από το προεδρικό μέγαρο της πρωτεύουσας της Τσιάπας, στον οποίο συμμετέχουν πρώην κρατούμενοι, σύντροφοι και συγγενείς των πολιτικών κρατούμενων, καθώς και μέλη της «Άλλης Καμπάνιας», οι οποίοι είχαν προγραμματίσει πορεία διαμαρτυρίας για την ίδια μέρα.

Στόχος της πολιτικής εξουσίας είναι να τρομοκρατήσει και να διαλύσει το κίνημα για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, το οποίο, έπειτα από την πολυήμερη απεργία πείνας δεκάδων φυλακισμένων τον Απρίλιο, είχε πυροδοτήσει πολυάριθμες κινήσεις αλληλεγγύης στο Μεξικό και σʼ ολόκληρο τον κόσμο, οι οποίες οδήγησαν στην απελευθέρωση αρκετών κρατουμένων.

αλληλέγγυες/οι από α/α και ελευθεριακό χώρο